 Luksor
 Położenie: starożytne Teby - "miasto
o stu bramach"
Od
czasów panowania X dynastii nastąpił gwałtowny rozwój
miasta.  Na początku Nowego Państwa Teby stały się
jego stolicą. Największy zabytek Luksoru stanowi
świątynia Amona. Jej długość wynosi prawie 260m.
Budowę rozpoczął Amenhotep III a znacznie rozbudował
Totmes III. Ostateczny wygląd uzyskała za czasów
Ramzesa II, który we właściwym sobie stylu zafundował
między innymi wielkie posągi ze swoją podobizną,
drugi dziedziniec kolumnowy i
pylon wejściowy. Do świątyni wiedzie droga w szpalerze baraniogłowych
sfinksów - symboli Amona. W czasach starożytnych blisko 3
kilometrowa aleja stanowiła drogę procesyjną ze świątyni Amona w Karnaku. Za panowania
Nektanebo I część sfinksów uzyskała głowy
z podobizną faraona.
 Pierwszy
pylon wykonany na polecenie Ramzesa II ozdobiony jest reliefami
przedstawiającymi bitwę pod Kadesz. Przed pylonem stały dwa
25-metrowe obeliski (dziś tylko jeden - drugi został podarowany
Francuzom) z czerwonego granitu. Kiedyś pylon przyozdabiało sześć
siedzących postaci króla (kolosów) - do dziś zachowały się dwie (trzecia
odrestaurowana). Zaraz za pylonem po prawej stronie jest kaplica Hatszepsut, a po lewej, z poziomem znacznie powyżej starożytnej świątyni,
meczet Abu Al Hagaga.  Różnice
poziomów wynikają z tego, że świątynia była w znacznym stopniu
schowana pod zwałami piasku. Za
dziedzińcem Ramzesa II, poprzedzona niewielkim pylonem znajduje się
pierwotna świątynia wzniesiona przez Amenhotepa III. Na szczególną
uwagę zasługuje kolumnada 14
kolumn o wysokości 16 metrów. Za nią, pod posadzką dziedzińca
kolumnowego, w 1989 roku znaleziono ukryte tutaj prawdopodobnie w
czasach rzymskich posągi królewskie - najstarsze z czasów
Amenhotepa III.
Amon
(ukryty)- bóg wiatru, oddech Szu - w czasach rozwitu Teb stanowił
triadę wraz z Mut i Chonsu. W okresie XII dynastii stał się bóstwem
najwyższym. Miał potężnych kapłanów, arcykapłan Amona był po
faraonie najważniejszą osobą w państwie. Wpływy okresów przejściowych
i obcych kultur (przede wszystkim Hyksosów) czasowo osłabiały jego
kult, ale kapłani zawsze potrafili odpowiednio go wzmocnić
wykorzystując powiązania z panującymi.
|
